συζυγής

συζυγής
-ές, ΝΑ
αυτός που έχει ζευχθεί, που έχει ενωθεί με άλλον, συνδεδεμένος με άλλον
νεοελλ.
1. μτφ. αυτός που βρίσκεται σε αναλογία, σε αντιστοιχία με άλλον, ανάλογος, παράλληλος
2. φυσ.-χημ. χαρακτηρισμός διαδοχικών ομοιοπολικών χημικών δεσμών ανάμεσα σε περισσότερα από δύο άτομα τών οποίων τα ηλεκτρόνια ανήκουν στο σύνολο αυτών τών δεσμών
3. φρ. α) «συζυγή σημεία»
i) μαθημ. ζεύγος σημείων από τα οποία το ένα βρίσκεται στην πολική τού άλλου
ii) φυσ. σύστημα σημείων τέτοιο ώστε κάθε φωτεινή δέσμη η οποία εκπέμπεται από το ένα από αυτά να συγκλίνει στο άλλο
β) «συζυγείς μιγαδικοί αριθμοί»
μαθημ. οι αριθμοί που διαφέρουν κατά το πρόσημο τού φανταστικού τους μέρους, όπως είναι λ.χ. οι 5/2ι, 5-2ι
γ) «συζυγείς αλγεβρικές εξισώσεις»
μαθημ. δύο αλγεβρικές εξισώσεις που περιέχουν την τετραγωνική ρίζα ενός αγνώστου με αντίθετο πρόσημο
δ) «συζυγείς διάμετροι»
μαθημ. (σε κωνική τομή) διάμετροι τών οποίων οι εφαπτόμενες στα άκρα τής μιας διαμέτρου είναι παράλληλες προς την άλλη διάμετρο
ε) «συζυγή φύκη»
βοτ. άλλη ονομασία για την κλάση φυκών ζυγνημαφύκη
αρχ.
1. νυμφευμένος, παντρεμένος
2. ως ουσ. ὁ, ἡ συζυγής
ο σύζυγος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + -ζυγής (< θ. ζυγ τού ζεύγνυμι, πρβλ. παθ. αόρ. β' ἐ-ζύγ-ην), πρβλ. νεο-ζυγής, ομο-ζυγής].

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • συζυγής — consort masc nom sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • συζυγῇς — συζεύγνυμι yoke together aor subj pass 2nd sg συζυγέω draw together in a yoke pres subj act 2nd sg συζυγή fem dat pl (epic) συζυγής consort masc dat pl (epic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • συζυγῆ — συζυγής consort masc voc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • συζυγέα — συζυγής consort masc acc sg (epic ionic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ασυζυγής — ἀσυζυγής, ές και ἀσύζυγος, ον (Α) [συζυγής / σύζυγος] 1. αυτός που δεν συνδυάζεται με κάτι άλλο 2. ανεξάρτητος, ελεύθερος …   Dictionary of Greek

  • επισυζυγής — ἐπισυζυγής, ές (Α) [συζυγής] ο συνδεδεμένος με κάτι …   Dictionary of Greek

  • ροζανιλίνη — η, Ν χημ. κυκλική οργανική ένωση, βάση συζυγής προς τη φουξίνη. [ΕΤΥΜΟΛ. < αγγλ. rosaniline < ros (< λατ. rosa «ρόδο») + aniline «ανιλίνη»] …   Dictionary of Greek

  • συν- — και με τις μορφές συ , συγ , συμ , συλ και συρ , ΝΜΑ α συνθετικό πολλών λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής που ανάγεται στην πρόθεση σύν*. Η πρόθεση σύν εν συνθέσει, πριν από τα χειλικά σύμφωνα β, μ, π, φ, ψ, τρέπει το ν σε μ (πρβλ. συμ βάλλω …   Dictionary of Greek

  • όρθιος — α, ο (ΑΜ ὄρθιος, ία, ον Α αττ. τ. θηλ. και ὄρθιος) [ορθός] 1. τεταμένος προς τα πάνω, ορθός, στητός, ευθυτενής 2. (για λίθους στην οικοδομή) τοποθετημένος κατά μήκος στον τοίχο, ώστε να φαίνεται η στενή πλευρά του 3. (για ζώα) αυτός που στέκει… …   Dictionary of Greek

  • κβατέρνιο — Η έννοια αποτελεί μια επέκταση της έννοιας μιγαδικός αριθμός και έχει καθιερωθεί στα μαθηματικά από τον Χάμιλτον. Ο όρος κ. προέρχεται από τον αγγλικό quaternion, ο οποίος στα ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί με τον όρο τετράδα. Αν θεωρήσουμε την …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”